(By przejść do bloga, kliknij w obrazek)
FRAGMENT:
– Jesteś świadom swojego nałogu, że nazywasz się degeneratem.
– Piję nałogowo piąty rok, mam alkoholowe ciągi i wcale nie twierdzę, jak większość, że mogę w każdej chwili przestać. Nie mam silnej woli, nie mam dla kogo przestać i wcale nie chcę.
– A czego chcesz? – Wpatruję się w niego z zaciekawieniem. Zadziwiająca jest ta świadomość faktu, że znalazł się w szponach nałogu z których nie może i nie chce się wyplątać. I zastanawia mnie to co powiedział, dlaczego nie chce?
– Chcę się zapić wreszcie, jedyne na czym mi zależy.
Unoszę ze zdziwieniem brwi.
– Jeśli chcesz umrzeć, czemu nie popełnisz samobójstwa? Wystarczy nałykać się prochów, zaśniesz i po sprawie. A takie picie to bardzo powolna śmierć, nabawisz się z czasem marskości wątroby i umrzesz w cierpieniu.
– I dobrze, należy mi się. Chcę cierpieć, bo ona też cierpiała.
– Ona? – Unoszę brew w górę wpatrując się w niego. Nie mam pojęcia co ma na myśli, ale kiedy patrzę w jego oczy, wyczuwam, że przeżył jakąś osobistą tragedię.
– Moja żona
autorka: Beatrice
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz