(By przejść do bloga, kliknij w obrazek)
FRAGMENT:
„Spotkałem go na swojej drodze dokładnie rok temu. Byłem zajęty nowopoznanym kochankiem, gdy zapukał do drzwi mojego domu. Jeden z kosmyków długich, czarnych włosów właśnie opadł mu na twarz, gdy stanąłem naprzeciw niego, nie mając pojęcia, kim jest i dlaczego stoi tu z dwoma dużymi walizkami. Jego oczy przyglądały mi się przez chwilę niepewnie, nim zajrzał za moje plecy, w głąb korytarza. Wyglądał na bardzo zmęczonego. Miał na sobie obcisłe spodnie i przydużą czerwoną koszulkę. Uśmiechnął się słabo w moim kierunku, a potem wyciągnął z kieszeni jakiś świstek i spojrzał na niego.
– Thomas Gans? – zapytał wreszcie. – Jestem Bill, przysłała mnie pani Katarina. Przepraszam za kłopot, ja tylko na kilka nocy. Znalazłem już sobie pracę, więc to kwestia wynajęcia jakiegoś pokoju – tłumaczył mi, nie dając dojść do słowa.
Uśmiechnąłem się rozbawiony jego zachowaniem i cofnąłem się o krok, by wpuścić go do środka. Czarnowłosy odetchnął z ulgą i wciągnął ze sobą walizki. Tymczasem blondyn, który dotąd siedział w salonie, wychylił się do nas ciekawie. Wtedy wiedziałem już, że jego jakoś nie mam ochoty dłużej tu oglądać.
– Max, powinieneś już iść – oznajmiłem, patrząc na niego znacząco.
– No, ale… skoro tak – wydukał, po czym zabrał jedynie swoje rzeczy i po chwili już go nie było.
Ja zaprosiłem gościa do kuchni, zrobiłem mu herbaty z cytryną i miodem, a potem usiadłem naprzeciw niego, patrząc, jak chłopak ogrzewa dłonie o gorący kubek. Była już jesień i potrafiło chwilami zrobić się naprawdę zimno. Jedynie w oczach Billa, od chwili, gdy go ujrzałem, gościło ciepło, które w jakiś sposób rozgrzewało moje serce.”
autorka: Czokoladka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz