(By przejść do bloga, kliknij w obrazek)
FRAGMENT:
„— To zaczęło się, gdy mieliśmy po siedemnaście lat. Był dla mnie motywacją do podnoszenia się rano z łóżka, bo bez niego wszystko zawsze wydawało mi się być kompletnie pozbawione sensu. Ja sam wydawałem się być jedynie młodszym o dziesięć minut bratem, który zawsze stawał mu na drodze, gdy on zamierzał się zabawić z jakąś dziewczyną. Nigdy nie byłem do końca pewien, na jakiej zasadzie to działało, ale kiedy tylko dowiadywałem się, że Tom nie jest sam, nagle znajdywałem sposób, żeby znaleźć się w jego pobliżu. Kiedy już mnie zauważał, rezygnował z kobiecego towarzystwa i pytał, na co mam ochotę dziś wieczór. Był kochany, naprawdę się o mnie troszczył i nigdy specjalnie nie złościł się, gdy psułem mu plany, twierdząc, że w rzeczywistości akurat wcale nie miał na nic takiego ochoty. Właśnie jednego z takich wieczorów okazało się, że to wszystko wyglądało zupełnie inaczej niż mi się wydawało.
— Zastanawia mnie jedna rzecz — oznajmił pewnego wieczoru Dredziarz, gdy jego brat leżał tuż obok, udając, że ogląda film. W rzeczywistości przenosił wzrok na jego przystojną twarz, gdy tylko miał pewność, że bliźniak nie może tego zauważyć.
— Co takiego?
— Lubisz ze mną spędzać czas, prawda, Bill? — zapytał, odwracając się do niego niespodziewanie. Przyłapał go na patrzeniu, ale tym razem Czarny miał wymówkę. Rozmawiali. Kiwnął więc jedynie twierdząco głową. — Dlaczego nigdy nie przyjdziesz do mnie w ciągu dnia? Albo tak po prostu? Zawsze tylko, gdy jestem z jakąś dziewczyną. Wiele razy na ciebie czekałem i nigdy nie przychodziłeś. Dlaczego? — zapytał.”
autorka: Czokoladka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz